top of page

#AlimentyToNiePrezenty

Każdy z rodziców wie, że wydatki na dziecko nigdy się nie kończą. Jeśli rodzice dziecka żyją w rozłączeniu, ten z rodziców, pod którego opieką dziecko na stałe nie pozostaje, zobowiązany jest do łożenia na jego utrzymanie.


Pamiętać jednak trzeba, że po pierwsze – alimenty to nie prezenty (nie robisz więc nikomu przysługi, że je płacisz – jest to bowiem Twój obowiązek), po drugie zaś – że alimenty nie mogą być źródłem bezpodstawnego wzbogacenia drugiego z rodziców.


ALIMENTY = USPRAWIEDLIWIONE POTRZEBY UPRAWNIONEGO + MOŻLIWOŚCI ZAROBKOWE ZOBOWIĄZANEGO


USPRAWIEDLIOWNE POTRZEBY UPRAWNIONEGO:

Przy ustalaniu wysokości alimentów, koniecznym jest uwzględnienie wszystkich wydatków na dziecko.

Wydatki te, muszą być usprawiedliwione. Trudno bowiem zrozumieć zachowanie rodzica, który domagając się alimentów na dziecko, na potrzeby postępowania zapisał dziecko na kilkanaście zajęć dodatkowych (niezwiązanych nawet z zainteresowani dziecka), czy kupił dziecku kolejny już rower (pomimo, iż poprzedni nadal był w pełni sprawny i odpowiedni dla wieku i wzrostu dziecka).

Rozpisując wydatki na dziecko bierze się pod uwagę nie tylko te miesięczne, stałe, ale także okazjonalne, doroczne, kwartalne.


Celem ustalenia należnej kwoty alimentów, należy rozpisać koszty utrzymania uprawnionego, na które składają się przede wszystkim :

· koszty mieszkaniowe (czynsz, media, Internet, telefon, inne opłaty związane z zajmowaniem nieruchomości). Do najczęstszej praktyki należy wyliczenie części przypadającej na dziecko w ten sposób, że sumujemy wszystkie wydatki, dzieląc je przez liczbę domowników. Np. suma wydatków mieszkaniowych wynosi 2100 zł, w przypadku rodzica samotnie wychowującego jedno dziecko, kwota ta podzielona zostaje więc na dwie osoby co daje kwotę 1050 zł, jeśli rodzic samotnie wychowuje dwójkę dzieci kwota ta dzielona zostaje na trzy osoby co daje kwotę 700 zł na osobę.

  • koszty wyżywienia

  • żłobek / przedszkole / szkoła – na koszty te składa się m.in. opłata za żłobek, przedszkole, szkołę, podręczniki, zeszyty, przybory szkolne, pomocne naukowe, składki klasowe, ubezpieczenie, wycieczki klasowe, świetlica, obiady

  • odzież / obuwie

  • koszty leczenia – wizyty lekarskie, dentysta, ortodonta, leki;

  • zajęcia dodatkowe (językowe, sportowe, artystyczne, korepetycje itp.);

  • wyjazdy weekendowe, wakacyjne, w czasie ferii zimowych, w tym także koszty ewentualnej opieki w czasie wolnym od zajęć szkolnych (wszelkie półkolonie, odpłatna opieka osób trzecich);

  • koszty dojazdów do szkoły, na zajęcia dodatkowe, w inne miejsca - bilet miesięczny, koszt paliwa;

  • ubezpieczenie;

  • kieszonkowe;

  • chemia / środki czystości / kosmetyki / fryzjer / wizyta u kosmetyczki (w razie np. problemów skórnych);

  • koszty rozrywki, rozwoju osobistego – wyjścia na basen, do kina, do zoo, książki, zabawki, prezenty okolicznościowe, urodziny kolegów/koleżanek, organizacja urodzin dla kolegów / koleżanek

  • wydatki specjalistyczne – obuwie ortopedyczne, wkładki ortopedyczne,

Oczywistym jest, że wydatki te różnią się na przestrzeni poszczególnych miesięcy - zależności od aktualnych potrzeb dziecka – jego stanu zdrowia, pory roku i innych. Wydatki te różnie przedstawiają się w zależności od wieku dziecka.

Może zdarzyć się także, że poszczególne koszty trzeba będzie udowodnić, najczęściej udowodnieniu podlegać będą koszty odbiegające od przeciętnych, oraz takie, które mogą być różne dla różnych osób. Przede wszystkim będą to więc faktury potwierdzające wysokość czesnego w prywatnej szkole, koszt leków, które dziecko przyjmuje w związku z jakimś schorzeniem, czy koszt specjalistycznego obuwia ortopedycznego.

Pamiętaj, że obowiązek alimentacyjny dotyczy obojga rodziców, jednak nie oznacza to, że jeśli wyszło Ci, że miesięczny koszt utrzymania dziecka wynosi 1000 zł, to zawsze kwotę tę będziemy dzielić na pół i wnosić o 500 zł.

Jeśli bowiem rodzic zobowiązany do uiszczenia alimentów, rzadko widuje się z dzieckiem, nie czyni osobistych starań o jego wychowanie, to koszt jego utrzymania może być nałożony na niego w wyższej wysokości. Obowiązek alimentacyjny realizuje się bowiem także poprzez bezpośrednią opiekę. Przy ustalaniu, który z rodziców i w jakiej wysokości będzie zobowiązany do pokrycia tych kosztów, należy wziąć również pod uwagę ewentualną dysproporcję w możliwościach zarobkowych obojga z rodziców.

MOŻLIWOŚCI ZAROBKOWE ZOBOWIĄZANEGO RODZICA

Zwróć należy uwagę, ze mowa tutaj o możliwościach, a nie rzeczywistych zarobkach. Praktyka pokazuje bowiem, że niekiedy są to dwie zupełnie odmienne kwestie. Jeśli np. młody, zdrowy mężczyzna / młoda, zdrowa kobieta, jest bezrobotny/a, bo jak to mówiła pewna postać z polskiego serialu „nie ma pracy dla ludzi z jego wykształceniem” to nie znaczy to, że jego / jej możliwości zarobkowe wynoszą 0 zł. Możliwości wynoszą tyle, ile jest w stanie zarobić osoba w danym wieku, o danym wykształceniu, doświadczeniu zawodowym, umiejętnościach.

Wykazanie możliwości zarobkowych zobowiązanego następuje poprzez zobowiązanie go przez Sąd do przedłożenia umowy o pracę, zaświadczenia o zarobkach, zeznania podatkowego za poprzedni rok.

Jeśli w Twojej ocenie, jako osoby składającej pozew, możliwości te są zaniżone, możesz opisać szczegółowo co dana osoba potrafi, jaki ma zawód. Jeśli nie jesteś w tak komfortowej sytuacji, że możesz wykazać możliwości zarobkowe drugiego rodzica składając zeszłoroczny PIT, czy jego / jej umowę o pracę, opisz szczegółowo, co potrafi, jaki ma zawód, gdzie pracował/a, a w miarę możliwości przedłóż na to dowody (np. umowy od poprzedniego pracodawcy, certyfikaty świadczące o uprawnieniach itp.)


Co istotne, ustaloną nawet sądownie wysokość alimentów można oczywiście zmienić w razie istotnej zmiany okoliczności – zarówno wnosząc pozew o obniżenie alimentów, jak również ich podwyższenie.



Jeśli potrzebujesz pomocy w sporządzeniu pozwu o alimenty, pozwu o ich obniżenie bądź podwyższenie, lub też otrzymałeś odpis pozwu z sądu i nie zgadzasz się z żądaną kwotą alimentów – skontaktuj się z Kancelarią !

Alimenty z całą pewnością są dziecku należne i niezbędne dla jego prawidłowego rozwoju – jednakże wszystko musi mieścić się w granicach usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, oraz możliwości zarobkowych zobowiązanego.

bottom of page