top of page
Joanna Kubik

ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA ZA ZARAŻENIE KORONAWIRUSEM

Rozprzestrzeniająca się (wyrażam jednak nadzieję, że mimo wszystko - powoli zanikająca) epidemia COVID-19 powoduje, że coraz częściej pojawiają się pytania o możliwość ustalenia odpowiedzialności karnej danej osoby.


Zgodnie z treścią art. 161 kodeksu karnego kto, wiedząc, że jest dotknięty chorobą weneryczną lub zakaźną, ciężką chorobą nieuleczalną lub realnie zagrażającą życiu, naraża bezpośrednio inną osobę na zarażenie taką chorobą, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Jeżeli osoba zaś naraża na zarażenie wiele osób, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Zachowanie sprawcze polega zatem na narażeniu bezpośrednio innej osoby na zarażenie chorobą zakaźną. Co istotne, dla przyjęcia odpowiedzialności karnej, sprawca powinien wiedzieć, że jest zarażony wirusem (jest to bowiem przestępstwo umyślne !).


Przepisem dotyczącym zagrożenia epidemicznego jest z kolei art. 165 k.k, zgodnie z którym kto sprowadza niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia wielu osób albo dla mienia w wielkich rozmiarach, powodując zagrożenie epidemiologiczne lub szerzenie się choroby zakaźnej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Jeżeli sprawca działa zaś nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Na gruncie prawa karnego obowiązek naprawienia szkody bądź zadośćuczynienia został uregulowany w art. 46 kodeksu karnego. Obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę pełni funkcję kompensacyjną, albowiem głównym celem tego środka jest naprawienie wyrządzonej przestępstwem szkody.


Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 30.11.2016 r., I ACa 712/16: „Przy orzekaniu o obowiązku przewidzianym w art. 46 k.k. należy kierować się zasadami prawa cywilnego, a zatem warunkiem jego orzeczenia w wyroku karnym jest istnienie w chwili wyrokowania szkody, której ustalenia dokonuje się według tych samych reguł, jak przy określaniu odszkodowania w postępowaniu cywilnym. Pokrzywdzony może dochodzić dalszych roszczeń w postępowaniu cywilnym. (...) Orzeczenie w postępowaniu karnym o odszkodowaniu nie wpływa zatem na zmianę przesłanek, od których zależy powstanie roszczenia odszkodowawczego i zasad ustalania wysokości odszkodowania, zachowując tym samym charakter cywilnoprawny”.


Jak wskazał z kolei Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 15.12.2015 r., II AKa 270/15 „Zadośćuczynienie za krzywdę ma rekompensować szkodę niemajątkową, która wiąże się z naruszeniem czysto subiektywnych przeżyć człowieka, z cierpieniem fizycznym i psychicznym”.

Ostatnie posty

Zobacz wszystkie

Comments


bottom of page